Tijdens het afgelopen seizoen van One Day Retreat Ibiza heb ik heel wat tranen horen vallen. Meestal tijdens de vlinder, butterfly of Spaanse vertaling: Mariposa. Dit is een houding die ik elke sessie met een reden laat terugkomen. De vlinder is een vooroverbuiging en heupopener ineen, ofwel het equivalent van een Disney-film: een ware tranentrekker.
Tranen gelachen
Wat is dat toch dat wij ons vaak schamen voor onze tranen? Meer dan eens hoorde ik de volgende zin van een deelnemer tijdens een retraite: ‘Ík wil niet huilen.’’ Waarom wil je jouw tranen niet laten gaan? Komt dat door de maatschappij waarin we zijn opgegroeid? Verman jezelf, zit niet zo te janken, kom op droog je tranen. Het zijn allemaal voorbeelden die in ons onderbewustzijn zijn gaan wonen. Tranen, die verbergen we het liefste. Tenminste de meeste mensen, ik niet. Ik ben gek op huilen, vooral als het om tranen gelachen gaat. Huilen van blijdschap. Huilen van liefde, van dankbaarheid of ontroering. Al deze vormen vallen onder de blije tranen en het bijzondere aan deze traan is dat hij als eerste uit het rechteroog ontsnapt. Tranen van gemis, rouw, verdriet, onrecht en alle gevoelens die verdrietig maken. Dat zijn verdrietige tranen en die vallen als eerste uit het linkeroog. Ook daar breng ik graag een ode aan, want melancholische tranen verdienen het ook om te vallen.
Tranen laten betekent loslaten
Het hele seizoen heb ik mij ingehouden wat tranen betreft. Het voelde alsof ik dit jaar nog meer diende te dragen, omdat het voor het collectief een zware tijd is. Ik heb geluisterd, in stilte gezeten, getroost en alles er tussenin, maar tijdens mijn sessies liet ik geen traan. Totdat daar ineens de kurk uit de fles schoot en ik als host van de Mariposa week retreat, iets langer dan de gemiddelde huilbui van zes minuten, een jacuzzi vol aan tranen huilde. Ook daar gebeurde het: ik schaamde mij in de rol van begeleider, voor mijn tranen. Bijzonder om te constateren, dat ook ik dit blijkbaar doe op een moment waarvan ik tranen niet passend vind en dat terwijl ik bij een ander altijd voor tranen pleit. Maken tranen niet gewoon menselijk? Laat de tranen maar bepalen wanneer ze vallen en hoe de omgeving daarop reageert, dat zegt niets over jou. Tranen reinigen de ziel en zijn een prachtige manier van loslaten. Stop ze dus vooral niet weg en laat ze los.
Tranen opwekken
Zin om te huilen, maar het lukt niet? De eerste tonen van onderstaande nummers maken mijn wangen al snel vochtig. Waarbij de eerste drie nummers universeel mooi zijn, de derde en vierde brengen mij weer terug naar een uitvaart en de vijfde & zesde… Daar huilde ik al om toen ik nog maar een Madurodam-versie van mezelf was.
Coldplay – The Scientist
Yann Tiersen – Comptine d’une autre ete
Eva Cassidy – Fields of Gold
Van Dik Hout – Stil in Mij
Maaike Ouboter – Dat ik je mis
Viva Forever – Spice Girls
Michael Jackson – Earth Song (vooral de videoclip maakte indruk op mij).